Η περιποίηση ενός ρημαγμένου Viper (+video)
Οι λόγοι που ένα αυτοκίνητο μπορεί να εγκαταλειφθεί στην τύχη του, ποικίλλουν. Το ίδιο ισχύει και με την κατάληξή του. Οι πιο τυχερές περιπτώσεις κάποια στιγμή ανακαλύπτονται και ξανανιώνουν. Οι πιο άτυχες είτε μένουν να ρημάζουν, είτε οδηγούνται στην πρέσα. Μια κατάσταση που προκαλεί θλίψη, η οποία εντείνεται όσο πιο σπάνια ή ποθητή είναι η δημιουργία. Καλή ώρα, το πρώτο Viper.
Η «Οχιά» πρωτοκυκλοφόρησε το 1991, αποτελώντας ένα κράμα Ram και Lamborghini. Οι Ιταλοί (που τότε ανήκαν στην Chrysler) ανέλαβαν την αποστολή της δημιουργίας ενός supercar, με βάση τον V8 του pick up της Dodge. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένας κτηνώδης V10 7.994 κ.εκ., με απόδοση 406 ίππους στις 4.600 σ.α.λ. και 626 Nm στις 3.600 σ.α.λ., που είχε να κινήσει όλα κι όλα 1.490 κιλά μέσω των πίσω τροχών. Το Viper RT/10 ήθελε μόλις 4,2 δλ. για το 0-100 χλμ./ώρα, 9,2 δλ. για το 0-160 χλμ./ώρα, 12,6 δλ. για το 400άρι (με ταχύτητα εξόδου μεγαλύτερη των 183 χλμ./ώρα) και τελική ταχύτητα άνω των 270 χλμ./ώρα. Πoλλά SR1, όπως είναι ο κωδικός της πρώτης φουρνιάς, κατέληξαν σκραπ λόγω ατυχημάτων, καθώς πέρα από τις επιδόσεις το Viper ήταν διαβόητο για τον εξαιρετικά δύσκολο χειρισμό του.
Το συγκεκριμένο δεν ανήκει σε αυτά, αλλά η τύχη του δεν μπορείς να πεις ότι υπήρξε πολύ καλύτερη. Αγοράστηκε καινούργιο πριν 30 χρόνια, ωστόσο από τη στιγμή που απεβίωσε ο ιδιοκτήτης του και πέρασε στα χέρια του αδερφού του, αφέθηκε στη μοίρα του. Το 10κύλινδρο υπεραυτοκίνητο παρκαρίστηκε σε ένα χωράφι και, πολύ απλά, ξεχάστηκε. Κουτσουλιές, αράχνες, φύλλα, σκουριές, ξεφλουδίσματα στο αμάξωμα και ό,τι άλλο ταλαίπωρο μπορεί να φανταστεί κανείς κάλυψαν την ύπαρξη του μαύρου Viper. Τι θέλει το δύσμοιρο; Μια περιποίηση και ένα επιμελές πλύσιμο, για να δείξει. Κάτι που κατάφερε τελικά, έπειτα από 2 χρόνια έκθεσης στα στοιχεία της φύσης.
Το έξω ήταν η εύκολη υπόθεση. Το εσωτερικό χρειάστηκε ουσιαστικά ξήλωμα και πλύσιμο, προκειμένου να αποκατασταθεί. Δεν χρειάζεται, βέβαια, να φτάνουμε σε αυτό το σημείο για να φροντίσουμε ένα αυτοκίνητο. Μια ωρίτσα κάθε δυο εβδομάδες (ή μήνα) από τον προσωπικό μας χρόνο, αρκεί. Διαφορετικά, υπάρχουν και τα πλυντήρια.
