Η ηλεκτροκίνηση έχει ακόμα αρκετά εμπόδια να αντιμετωπίσει μέχρι να καταστεί βιώσιμη και να γίνει μέρος της καθημερινότητας των οδηγών. Μία από τις σημαντικότερες δυσκολίες είναι η φόρτιση. Δεν είναι τόσο απλό και γρήγορο να «γεμίζουν» οι μπαταρίες του, όπως γίνεται ο ανεφοδιασμός με υγρά καύσιμα ενός αυτοκινήτου με κινητήρα εσωτερικής καύσης.
Για να κατέχει κάποιος ηλεκτρικό αυτοκίνητο τη σήμερον εποχή, θα πρέπει καταρχήν να έχει μέρος για να το φορτίζει όποτε θέλει και χωρίς να τον εμποδίζει κανείς. Ιδανικά, δικό του πάρκινγκ σε μονοκατοικία, γιατί σε πυλωτή πολυκατοικίας δημιουργούνται πολλά και διάφορα προβλήματα. Επίσης, το να γίνεται η φόρτιση τακτικά σε οποιοδήποτε πάροχο, δεν είναι ότι πιο συμφέρον, πόσο δε μάλλον σε πάρκινγκ όπου χρεώνονται και οι ώρες της στάθμευσης και το γενικό σύνολο είναι πολύ υψηλό.
Ακόμα όμως και σε πάρκινγκ πολυκαταστημάτων ή supermarket όπου έχουν προβλεφθεί ξεχωριστές θέσεις για ηλεκτρικά αυτοκίνητα, πηγαίνουν και παρκάρουν συνήθως «άσχετοι». Γιατί πολύ απλά βρήκαν ελεύθερη θέση κοντά σε σκάλες ή σε ασανσέρ και επειδή υπάρχει η γενικότερη νοοτροπία του «ωχ αδελφέ». Είναι και το σκεπτικό ότι «σιγά μη βρεθεί ηλεκτρικό αυτοκίνητο να παρκάρει». Όμως σιγά – σιγά αυξάνονται και αυτά και μετά από λίγα χρόνια δεν θα φτάνουν αυτές οι θέσεις.
Έτσι λοιπόν όποιος έχει ηλεκτρικό αυτοκίνητο (ή Plug-in Hybrid) και θέλει να φορτίσει λίγες kWh ενώ κάνει τα ψώνια του, μένει με τα καλώδια ανά χείρας. Ίσως μόνο αν έγραφε μια ταμπέλα ότι για παράδειγμα «Στάθμευση μη ηλεκτρικού αυτοκινήτου τιμωρείται με πρόστιμο» να έμεναν οι θέσεις άδειες από παρκαρισμένα συμβατικά μοντέλα. Γιατί ως λαός προσέχουμε να μην κάνουμε κάτι λάθος, μόνο όταν επιβάλλεται μια τιμωρία. Διαφορετικά πράττουμε ό,τι μας βολεύει και του κεφαλιού μας, χωρίς να υπολογίζουμε ότι προκαλούμε προβλήματα στους άλλους. Βέβαια θα πείτε ότι και με πρόστιμα πάλι υπάρχουν αυτοί που κινούνται στις Λ.Ε.Α. ή σταθμεύουν σε πεζοδρόμια με ράμπες ΑµεΑ. Για το πού θα παρκάρουν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα τους νοιάξει;
