Τα περισσότερα αυτοκίνητα έχουν από 6 έως 10 παράθυρα ανάλογα με τον τύπο του αμαξώματος. Τα χάτσμπακ και τα SUV συνήθως μετρούν 6-8 πλευρικά παράθυρα (μαζί με αυτά στην τρίτη κολόνα και τυχόν φινιστρίνια), τα παρμπρίζ εμπρός και πίσω, ενώ τα σεντάν διαθέτουν τέσσερα ή έξι πλευρικά συν από ένα μπροστά και πίσω. Ωστόσο, στο παρελθόν υπήρξε ένα πολυτελές και εντυπωσιακό για την εποχή του μεγάλο αυτοκίνητο, το οποίο είχε 13 συνολικά παράθυρα. Πως όμως γίνεται να έχει μονό αριθμό και όχι ζυγό;
Το αυτοκίνητο που βλέπετε στις φωτογραφίες δεν είναι άλλο από το Citroen XM με το χαρακτηριστικό ιδιαίτερα σφηνοειδές προφίλ, που συνέθεταν το χαμηλό ρύγχος και η υπερυψωμένη «ουρά». Αν μετρήσετε ένα προς ένα τα παράθυρα (χωρίς την ηλιοροφή) θα δείτε ότι βγαίνουν 12 συνολικά. Είναι 10 πλευρικά (μαζί με τα φινιστρίνια) συν το εμπρός παρμπρίζ και το πίσω. Που «κρύβονταν» όμως το 13ο παράθυρο; Αυτό ήταν τοποθετημένο στο πίσω μέρος της καμπίνας, εκεί που βρίσκεται η εταζέρα. Το πρόσθετο αυτό γυάλινο πλαίσιο υπήρχε για αισθητικό αλλά και πρακτικό σκοπό.
Συγκεκριμένα απομόνωνε το χώρο των επιβατών και τους έδινε την αίσθηση ενός σεντάν αυτοκινήτου. Επίσης, στην περίπτωση που έβρεχε, φυσούσε αέρας ή είχε κρύο, το πρόσθετο αυτό κρύσταλλο προστάτευε τους φιλοξενούμενους, όταν άνοιγε η πόρτα του πορτ μπαγκάζ. Σίγουρα οι περισσότεροι έχετε βιώσει τέτοιες καταστάσεις όταν ανοίγει η πόρτα του χώρου αποσκευών σε ένα 5θυρο αυτοκίνητο και οι καιρικές συνθήκες είναι κακές.
Για όσους δεν θυμούνται, το Citroen XM είχε σχεδιαστεί από τον διάσημο Bertone και κατασκευάστηκε μεταξύ 1989 έως 2000. Η ναυαρχίδα της γαλλικής μάρκας, ήταν και το πρώτο αυτοκίνητο με σύστημα πολυμέσων, με ενσωματωμένο GPS, τηλεόραση, τηλέφωνο, οθόνη αφής, πληκτρολόγιο και ασύρματη σύνδεση ίντερνετ, εν έτει 1998. Παρά το γεγονός ότι μοιράζονταν την ίδια πλατφόρμα με το Peugeot 605, η μήκους 4.708 χλστ. (4.963 χλστ. το station wagon) XM ήταν τελείως διαφορετική και φυσικά εφοδιάζονταν με την υδροπνευματική ανάρτηση. Κορυφαίος μηχανικό σύνολο στην γκάμα ήταν το 3.0 λτ. V6 των 200 ίππων, ενώ διαθέσιμα ήταν αρκετά ακόμα μοτέρ βενζίνης (2.0 λτ.) και πετρελαίου (2.1 και 2.5 λτ.).
