Είθισται τα παλαιότερα αυτοκίνητα που βλέπουμε να πηγαίνουν τέρμα στην autobahn, να μας εκπλήσσουν με τη σταθερότητα και την ευθύτητα που διατηρούν σε ταχύτητες πολύ πάνω από τα 200 χλμ./ώρα. Ένα Audi S6 του 2003 αποτελεί την φαεινή εξαίρεση, αλλά και εξαιρετικό παράδειγμα ώστε να ξέρει κάποιος πώς να μην βελτιώσει το καμάρι του.
Το S6 2ης γενιάς είχε στο μηχανοστάσιο έναν ατμοσφαιρικό V8 4.2 λίτρων, με απόδοση 347 ίππων στις 7.000 σ.α.λ. και 420 Nm στις 3.400 σ.α.λ. Το ίδιο μοτέρ, σε αναβαθμισμένη εκδοχή 420 ίππων, πήρε θέση κάτω από το καπό του RS 4 B7, αλλά και στο κέντρο του πρώτου R8! Στο S6 συνδυαζόταν κλασικά με σύστημα τετρακίνησης Quattro, αλλά το 5άρι αυτόματο απείχε έτη φωτός από τα σημερινά κιβώτια. Το ίδιο ισχύει για τις επιδόσεις. Τα 5,7 δλ. για το 0-100 χλμ./ώρα και τα 14 δλ. για το 400άρι είναι νούμερα που, τη σήμερον ημέρα, ξεπερνά ακόμα και το S3. Παρόλα αυτά, μιλάμε για V8 station wagon με πάνω από 340 άλογα. Λογικά, τις βόλτες στην autobahn τις έχει άνετα. Ή μήπως όχι;
Ενδεχομένως, σε εργοστασιακή μορφή να ισχύει. Στην προκειμένη, ωστόσο, έχουμε να κάνουμε με σφιχτότερη ανάρτηση, τεράστιες ζάντες (19 ή 20 ιντσών) και θεόφαρδια ελαστικά. Το μηδενικό κενό μεταξύ τροχού και θόλου μαρτυρά την ελάχιστη διαδρομή των ελατηρίων, προϊδεάζοντάς σε για το πώς θα είναι στην οδήγηση το S6. Το γρήγορο πέρασμα στην εθνική οδό επαληθεύει τα δυσοίωνα προγνωστικά, μέσα από συνεχείς αναπηδήσεις που απορρέουν από την τραγική αποσβεστική ικανότητα της ανάρτησης. Δείτε στο 6.10 του video πόσο κοπανάει, την ώρα μάλιστα που απαιτείται δυνατό φρενάρισμα, και φανταστείτε τι αισθάνθηκε ο οδηγός. Οι μεγαλύτεροι τροχοί στάνταρ έχουν κοντύνει το «βήμα» της μετάδοσης, αλλά και πάλι φαίνεται περίεργο να μην μπορεί να ξεπεράσει τα 240 χλμ./ώρα, τη στιγμή που καινούργιο περιοριζόταν ηλεκτρονικά στα 250 χλμ./ώρα.
https://www.youtube.com/watch?v=Kv3vD6gjFhI
