H οδήγηση μιας Bugatti Chiron αποτελεί όνειρο θερινής και χειμερινής νυκτός για τη συντριπτική πλειοψηφία ημών. Πέρασαν και τα Χριστούγεννα, οπότε τυχόν αλληλογραφία για τον Άγιο Βασίλη και πιθανότητα να μάς τη φέρει για δώρο μετατίθεται για του χρόνου. Ωστόσο, δεν είναι όλα ρόδινα στη συμβίωση με ένα hypercar.
Μπορεί να φανταζόμαστε πως η ζωή με μια Chiron είναι όλη την ώρα 0-100 χλμ./ώρα σε 2,5 δλ. και ασταμάτητο παιχνίδι με τα 1.500 άλογα του τετρατούρμπινου 8.0 W16, όμως η πραγματικότητα είναι τόσο πεζή που δεν αφήνει εκτός των καθημερινών ταλαιπωριών της ούτε ανθρώπους, που τους περισσεύουν 3 εκατ. ευρώ για αγορά αυτοκινήτου. Ο κάτοχος της εν λόγω Chiron σε χρώμα Nardo Grey συγκαταλέγεται σε αυτή την εκλεκτή κάστα καταναλωτών, γνωρίζοντας και την ταλαίπωρη όψη των αναγκών μιας κατασκευής επιπέδου Bugatti.
Δεν μιλάμε μόνο για τα πάγια έξοδα (ασφάλειες, τέλη, ιδιωτικό πάρκινγκ, συντήρηση) και τις βενζίνες, αλλά και για πράγματα που με ένα συνηθισμένο αυτοκίνητο είναι τυπικές διαδικασίες. Η έξοδος από έναν υπόγειο χώρο στάθμευσης, για παράδειγμα. Κανονικά μιλάμε για απλές κινήσεις και στοιχειώδη προσοχή, ώστε να μη βρει το εμπρός μέρος στην έξοδο ή στα κράσπεδα εντός του πάρκινγκ. Με τη Chiron των 2.038 χλστ. πλάτους, όμως, οι απλές κινήσεις μετατρέπονται σε χειρουργικής ακριβείας. Τόσο το τεράστιο φάρδος όσο και ο μεγάλος κύκλος στροφής, αλλά και η περιορισμένη ορατότητα, σε συνδυασμό με την πανάκριβη φύση του αυτοκινήτου (και των ανταλλακτικών), απαιτούν τεταμένη προσοχή και βοήθεια από άτομο για το «κουμάντο», προκειμένου να μη πληγωθούν από το τσιμέντο τα εξωτικά ανθρακονήματα.
