Τι έκρυβε το καπό των Alfa Romeo GTV και Spider;
Η πιο σύγχρονη μετενσάρκωση των Alfa Romeo GTV και Spider παρουσιάστηκε το 1995. Δυόμιση δεκαετίες αργότερα, η σιλουέτα των δυο Μιλανέζων κυριών προκαλεί ακόμα τις αισθήσεις.
Το σχέδιο που συνέλαβε ο Enrico Fumia, στο ατελιέ του Pininfarina, και επεξεργάστηκε το Centro Stile Alfa Romeo, υπό την καθοδήγηση του Walter de Silva, κέρδισε δεκάδες βραβεία (μεταξύ των οποίων και αυτό του «Ομορφότερου αυτοκινήτου στον πλανήτη») και αποτέλεσε άξιο συνεχιστή των Alfetta GTV – Series 4 Spider. Η διπλοφάναρη προσέγγιση εμπρός, τα νεύρα στο καπό που αποτελούσαν συνέχεια της μάσκας και το σφηνοειδές μοτίβο, με το χαμηλό εμπρός μέρος και την ψηλή, «κοφτή» ουρά («Kamm tail» ή «Kammback» η τεχνοτροπία) δημιούργησαν μια οπτασία, που ακόμα σήμερα δεν έχουμε ξεπεράσει. Στο ίδιο μήκος κύματος και η διαγώνια πλευρική γραμμή, που ουσιαστικά συνθέτει ένα νοητό τρίγωνο και μια ομοιογενή ασυμμετρία στο προφίλ, μεταξύ εμπρός και πίσω μέρους.
Η μελετημένη πένα των Ιταλών είχε ως αποτέλεσμα έναν αεροδυναμικό συντελεστή Cd 0,33 στην GTV και 0,38 στη Spider, ωστόσο το πιο διακριτό χαρακτηριστικό των δυο μοντέλων αποτελούσε προϊόν εφευρετικότητας και εφαρμοσμένου ιταλικού δαιμονίου. Τα διπλά φανάρια εμπρός, στην πραγματικότητα δεν ήταν διπλά. Προκειμένου να μειώσουν το κόστος και την πολυπλοκότητα της επισκευής/αντικατάστασης, οι Ιταλοί τοποθέτησαν δυο παραλληλόγραμμα φανάρια και άνοιξαν τέσσερις τρύπες στο καπό, ώστε να φαίνονται τέσσερα στρογγυλά! Για να το καταφέρουν, δημιούργησαν μια από τις ελάχιστες -κατά πάσα πιθανότητα, τη μοναδική- εφαρμογές στα χρονικά του αυτοκινητικού σχεδιασμού, όπου το καπό καλύπτει τα φωτιστικά σώματα!
GTV και Spider άντλησαν έμπνευση από το πρωτότυπο Protèo (εκ του μυθολογικού Πρωτέα), που είχε παρουσιαστεί στην έκθεση της Γενεύης, το 1991. To εμπρός μέρος του «Πρωτέα» χωρίζονταν σε δυο μέρη: τον προφυλακτήρα και ένα ενιαίο κομμάτι, που συνέθετε καπό και φτερά. Όπως στις δυο μεταγενέστερες Alfa, έτσι και στο Protèo τα φανάρια έδιναν την ψευδαίσθηση των ξεχωριστών στρογγυλών (έξι εν προκειμένω), αλλά στην ουσία ήταν δυο κλασικά παραλληλόγραμμα που έπαιρναν το σχήμα τους από τα «φορμάκια» της λαμαρίνας.
