«Λύσσα» με το ισχυρότερο μοτέρ της Ferrari στην Ιστορία
Η Ferrari 812 Competizione δεν πρόκειται απλά για μια ακόμα ειδική, σκληροπυρηνική έκδοση. Συνιστά το απαύγασμα της ατμοσφαιρικής μαεστρίας, που διέπει το Μαρανέλο εδώ και 81 χρόνια. Κι ας έχει αναγκαστεί τελευταία σε προσαρμογή στις σύγχρονες τάσεις, με τούρμπο και ηλεκτροκινητήρες.
Η κορυφαία 812 φιλοξενεί κάτω από το καπό το ισχυρότερο μοτέρ που φόρεσε ποτέ το «Cavallino Rampante». Με 830 ίππους στις 9.250 σ.α.λ. και κόφτη στις 9.500 σ.α.λ., είναι ταυτόχρονα και το πιο υψηλόστροφο στα χρονικά της Ferrari. Για να αντιληφθούμε καλύτερα το μέγεθος του επιτεύγματος της Competizione, η εμβληματική LaFerrari απέδιδε 800 ίππους στις 9.000 σ.α.λ. από τον 6.3 V12 (συν 163 άλογα από το KERS). Ακόμα και ο 3.9 V8 twinturbo της SF90 Stradale σταματά στους 780 ίππους (συν 220 άλογα από 3 ηλεκτροκινητήρες).
Ο ατμοσφαιρικός V12 των 6.496 κ.εκ. αποτελεί, λοιπόν, ορόσημο και συνεργάζεται με το 7άρι αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη. Οι τεχνικοί της Ferrari αναβάθμισαν το λογισμικό, μειώνοντας το χρόνο αλλαγής σχέσεων κατά 5%. Ο εμπρός προφυλακτήρας διαθέτει μεγαλύτερο άνοιγμα και splitter, ενώ υπάρχουν και μορφοποιητές αέρα για τη βέλτιστη ροή του στα φρένα και το πάτωμα. Οι πλαϊνές ποδιές είναι φαρδύτερες, ενώ πίσω συναντάμε τις μεγαλύτερες αλλαγές.
Ο προφυλακτήρας είναι εντελώς νέος και φιλοξενεί δυο μεγάλες αεραγωγούς, συν άλλους δυο μικρότερους στο προφίλ – όλοι για την αύξηση της κάθετης δύναμης και την ψύξη των μηχανικών μερών (κιβώτιο, διαφορικό). Ο διαχύτης είναι αγωνιστικού τύπου και έχει ακροβολίσει τις απολήξεις της εξάτμισης, προκειμένου να μην αλλοιώνεται η ροή του αέρα. Στο ίδιο μοτίβο και το κάλυμμα στη θέση του πίσω παρμπρίζ, που αποτελείται από αλουμίνιο και ανθρακόνημα.
Όλες αυτές οι αλλαγές, πέρα από την αύξηση της κάθετης δύναμης, οδήγησαν στη μείωση του βάρους κατά 38 κιλά (1.487 στο σύνολο). Σε συνδυασμό με τα ειδικά εξελιγμένα Michelin Pilot Sport Cup 2 R, διαστάσεων 275/35 εμπρός και 315/35 πίσω, τα 100 χλμ./ώρα από στάση έρχονται πλέον σε 2,85 δλ. , τα πρώτα 200 χλμ./ώρα σε 7,5 δλ. και η τελική ταχύτητα φτάνει τα 340 χλμ./ώρα. Βεβαίως, σαν γνήσια Ferrari και, δη, ειδική ο προσανατολισμός της τείνει πολύ περισσότερο στην πίστα. Ό,τι καλύτερο για απόδειξη, οι γύροι της μέσα στο Φιοράνο και τα ουρλιαχτά του V12 στις 9.500 σ.α.λ.
